ulaced

Раптам зразумеў, што зь сённяшняга ранку не магу пакінуць першы камэнтар да якога-небудзь запісу ў ЖЧ. Прымазацца да ўжо пракамэнтаваўшых -- так; пракамэнтаваць арыгінальны пост -- фіг вам.

СУП!! Ідзі на фіг! Для некаторых аўтараў ЖЧ першы камэнтар -- справа жыцьця і сьмерці!

"Пуза расьце ўсяго ад трох прадуктаў. Гэта бялкі, тлушчы і вугляводы".

Наткнуўся ў ЖЧ на "флэшмоб з літаркамі" -- чалавеку даюць літарку, а ён піша 10 пунктаў на тэму "пра мяне і гэтую літару". Ад kiedy мне дасталася літара Т. Пачынаю...

1. "Т -- лішняя літара!" Такую тэорыю я спрабаваў давесьці да сваіх аднакурсьнікаў (курсе недзе на 3-м ці 4-м), матывуючы гэта тым, што калі прачытаць наадварот расейскія словы "ремонт" і "цемент", дык атрымаецца "Тномер" і "Тнемец", ды і ў слове "штраф", прачытаным з канца, ёсьць нешта лішняе. :о). Але мой сябра, якога звалі Косця, са мною актыўна спрачаўся. "Гэта што ж -- я буду не Костя, а Кося?" -- "Буду цябе клікаць поўным імем -- Консанин", -- не здаваўся я.

2. Тэорыя. Так склалася па жыцьці, што фізыка-эксперыментатара зь мяне ня выйшла, а тэарэтык з горам папалам атрымаўся. Таму ўсё жыцьцё прыдумваю нейкія мадэлькі, то бок міні-тэорыі. І мне гэта падабаецца!

3. Тэлефон. У савецкія часы тэлефон (стацыянарны, іншых тады не было) быў дэфіцытам. Мае бацькі, напрыклад, яго не мелі аж да году 81-га ці 82-га. Таму я ў маладым узросьце не любіў і не ўмеў размаўляць па тэлефоне. Навучыўся па-сапраўднаму толькі тады, калі набыў першы свой мабільнік (2004 г.) Зараз смартфон -- мая ўлюбёная цацка: не столькі тэлефон, колькі чыталка для кніг, запасовы фотаапарат, а таксама партнёр па шахматах і прэфэрансе. :о)

4. Туман. Мая ўлюбёная прыродная зьява.

5. Тэлевізар. Скрыня, утаропіўшыся ў якую, я дарэмна патраціў шмат часу ў адносна маладыя гады. Зараз гляджу толькі футбол, і то не часта, і не ў тэлевізары, а ў кампутары...

6. Творчасьць. Не надта люблю гэтае слова. Мае навуковыя кіраўнікі і старэйшыя калегі часта даводзілі мне, што я павінен ганарыцца, бо займаюся творчай працай... А я адказваў, што раблю яе толькі таму, што нічога іншага не ўмею, і ганарыцца тут няма чым. Потым прачытаў у Міхаіла Анчарава: адзін ягоны герой, каб не задраць нос, што ён такі ўжо вялікі творца, прапанаваў замяніць слова "творчасьць" словам "фердыпюкс". Занятак той жа, і вынікі не зьмяняюцца, а пачынаеш расказваць пра сябе -- "я творца"? Не! "Я займаюся фердыпюксам". І ўсё становіцца не свае месцы.

7. Тэрмас. Посуд, абсалютна неабходны ў зімовых паходах і на працы ў Дрэздэнскім інстытуце палімераў. :о)

8. Трамвай. Люблю на ім катацца. :о)

9. Тунец. Вельмі смачная рыба, якая так рэдка бывае ў продажы...

10. "Тёплый дом, сытный стол, брудершафт с поцелуем..." -- адна з маіх улюбёных песень, майго ўлюбёнага аўтара Михаила Щербакова.

Хто хоча паўдзельнічаць, заказвайце літару...

...позволяющий увидеть значения математических констант "е" и "p", назывался "архиепископ" (ударение, конечно, на последнем слоге). В настоящее время используются епискОпы новейших моделей. :о)

А вот другой прибор -- "эпигрАф" (epigraph) -- не только покажет вам эти значения, но и сам запишет их. (Ну, то, что "э" в записи латиницей -- то же "е", надеюсь, понятно).

e = 2.7182818284590452353602874713526624977572470936999595749669676277240766303535476...
p = 3.1415926535897932384626433832795028841971693993751058209749445923078164062862090...

Он же ведет протокол изменения этих величин во времени в специальном файле, называемом "эпилог" (epi.log). Файл почему-то имеет нулевую длину. :о)